Na levoj obali Dunava postoji osam mesnih zajednica Opštine Palilula: MZ “Dunavski venac” kojoj pripada Krnjača, MZ “Kotež”, MZ “Stara Borča”, MZ “Borča Greda”, MZ “Nova Borča”, koje obuhavataju naselje Borča, MZ “Ovča”, MZ “Reva”, MZ “Padinska Skela” kojoj pripadaju naselja: Jabučki rit, Glogonjski rit, Besni fok, Vrbovsko, Dunavac, Tovilište i Preliv.
U ovim naseljima živi oko 72.000 stanovnika. Područje Grada Beograda na levoj obali Dunava danas je jedan od najplodnijih reona Srbije. Oivičeno je nasipom izgrađenim 1933. godine, koji ga štiti od ćudljivog Dunava i njegove pritoke Tamiša. Veći deo obradivog zemljišta pripada PKB korporaciji i poljoprivrednim proizvođačima sa ovog područja.
KRNJAČA
Prvo naselje na levoj obali Dunava, čim se pređe Pančevački most, je Krnjača. U Krnjači živi oko 12.000 stanovnika. Prvi stanovnici Krnjače bili su stočari iz susednih banatskih sela koji su doterivali stoku na ispašu i počeli da je naseljavaju 1913. Iako su podizali kolibe od trske i ilovače na često plavljenom području, ipak su tu ostajali. Veću pažnju ovaj kraj je privukao tek 1929. godine, kada je počela meliorizacija Pančevačkog rita. Tada je počelo značajnije naseljavanje Krnjače radnicima koji su radili na nasipima i odvodnim kanalima.
Najveći problem Krnjače, nedostatak kanalizacije i odvođenje podzemnih voda biće rešen izgradnjom fekalnog kolektora. Duž Zrenjaninskog puta sredinom 2006. počela je izgradnja kolektora dužine 650 metara, koju finansira Direkcija za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda.
OVČA
Ovča je udaljena od Beograda 12 kilometara i spada, uz Borču, među najstarija naselja na levoj obali Dunava, odnosno u Pančevačkom ritu. Prema poslednjem popisu 2002. u Ovči živi 2351 stanovnik. Po predanju Ovča je dobila ime po glavnom zanimanju svojih žitelja – ovčarima. Usled ratova, raznih dobrovoljnih i prinudnih seoba početkom 19. veka teritoriju današnje Ovče naseljavaju Rumuni, tako da je Ovča postala i ostala pretežno rumunsko selo.
U blizini Ovče nalazi se izvorište slane vode koje je otkriveno pre Drugog svetskog rata, koje meštani Ovče nazivaju banjom. Reč je o lekovitoj slanoj vodi koja ima joda, soli i ostalih korisnih sastojaka. Prema nekim podacima radi se o morskoj vodi, ili preciznije to je “fosilna slana voda” poreklom iz micanskog mora, koje je prema pretpostavci ovde postojalo pre 15 do 30 miliona godina.
BORČA
Naselje Borča nalazi se na levoj obali Dunava, zapadno od puta koji vodi od Beograda ka Zrenjaninu. Udaljeno je od Beograda šest kilometara i podeljeno je na tri mesne zajednice: Stara Borča, Nova Borča i Borča Greda. U sve tri Borče prema nekim procenama živi oko 70.000 stanovnika.
Naselje Borča je jedno od najstarijih u Pančevačkom ritu. U istorijskim dokumentima Borča se spominje još 1456. kao sastavni deo Sremske Županje, kao Barczi. U nekim dokumentima iz 16. veka upisana je kao ostrvo Borča. Sa Beogradom je Borča bila povezana skelom preko Dunava, pa je tako održavana veza između Beograda i Temišvara. Borča se spominje i u sukobima Turske i Austrije oko beogradskog pašaluka. Potpala je pod Austriju avgusta 1717. godine u čijem će sastavu ostati sve do 1918. Stanovnici Borče su u tom periodu teško dolazili do odobrenja za otvaranje škole na srpskom jeziku i za podizanje crkve. Austrijske vlasti su sve činile da privole decu da pohađaju nemačke i mađarske škole. Crkva u Borči je podignuta 1799. godine, a škola je izgrađena posle crkve, na prelazu iz 18. u 19. vek.
Isprepletana brojnim kanalima Borča danas liči na ostrvo nadomak velegrada. Podeljena je na seoski i urbani deo. Od pre nekoliko godina počelo je plansko ulaganje u ovaj deo palilulske opštine. Izgrađena je zgrada za Mesnu zajednicu i Mesnu kancelariju sa salom za venčanje i Uslužnim centrom, tako da stanovnici Borče i cele leve obale Dunava ne moraju za svaki dokument da dolaze do sedišta Opštinske uprave u Takovskoj. Kompletno je uređena zgrada Doma zdravlja, a izgrađena je i Policijska stanica.
KOTEŽ
Naselje Kotež je osnovano 1968. godine. U početku je to bila radničko naselje zaposlenih u “Mostogradnji”, MUP-u i “Radu”. Danas je to urbana sredina, ali okružena divljim naseljem. Zvanično naselje ima oko 8000 stanovnika, a nezvanično, uključujući i divlja naselja, oko 15 hiljada.
PADINSKA SKELA
Najudaljenija mesna zajednica na Opštini Palilula je MZ “Padinska skela” koja obuhvata sledeća naselja: Padinska Skela, Kovilovo, Glogonjski Rit, Jabučki Rit, Vrbovski, Besni Fok i Dunavac. Ovo područje su najpre počeli da naseljavaju stočari početkom 20. veka, kasnije i radnici koji su radili na melioraciji Pančevačkog rita. Naziv je dobilo po prvim stočarima i zakupcima zemljišta, Slovacima iz sela Padine iz Banata. Oni su se prevozili skelom, pa je po njihovom selu Padine i po skeli dobilo ime Padinska Skela.
Padinska Skela je udaljena od Beograda 15 kilometara, smeštena je pored Zrenjaninskog puta. Sastoji se od dela koji se zove Tovilište, novog naselja, srednjeg naselja i starog naselja. Kovilovo se nalazi oko tri kilometra pre Padinske skele levo od Zrenjaninskog puta (iz pravca Beograda) od kojeg je udaljeno oko jedan kilometar. U Kovilovu su Hotel “Prezident” i BG sportski centar Kovilovo. Takođe, tri kilometra pre Padinske Skele, a desno od Zrenjaninskog puta udaljeno od njega oko četiri kilometra, nalazi se naselje Glogonjski Rit. Sledeće naselje, Jabučki Rit, udaljeno je od Zrenjaninskog puta 11 kilometar i oko 25 kilometara od grada. Naselje Vrbovski se nalazi oko pet kilometara iz Padinske Skele prema Zrenjaninu, levo od Zrenjaninskog puta, odnosno 25 kilometara od grada. Besni Fok se nalazi oko šest kilometara iza Padinske Skele prema Zrenjaninu levo od Zrenjaninskog puta od kojeg je udaljeno oko 500 metara, odnosno oko 20 kilometara od grada. Dunavac se nalazi na oko 15 kilometara iza Padinske Skele prema Zrenjaninu, desno od Zrenjaninskog puta od koje je udaljeno oko 500 metara, a od grada oko 20 kilometara.
